BÜŞRA BİREL İLE

Resim, içten gelen duyguların yansımasıdır. Kafamızda tasarlasakta bazen resimde istediğimize ulaşamadığımız anlar var. Resimle konuştuğumuzda tasarladıgımız gibi gitmiyor. Anlık çıkar fırça darbeleri, renkler. Yani, değildir.
 

Resimde düz bir alanda kullandığım rengi beğenmeyip başka bir renge boyadığım rengin yanındaki imgeyi daha farklı göstermesi. Düz bir şekilde boyadığım alanı beğenmeyip daha dokulu boyadığımda tatmin edici sonuçlar elde ettim.
 

 

Mesela bu yaptığım çalışmamda eğer ki anlattıklarımı yapmasaydım, bu sonucu göremeyecektim. Tek ton, tek düzelik olacaktı resimde. Kendi içindeki dengeyi farklılar yaratarak kullanmalıyız etkiye ulaşabilmemiz için. Gelenekselin dışına çıkmalıyız, spontane olmalı... Kesin yargıyla başladığım resimlerimde hep tıkanma yaşadım. Farklılıklara giderek etkiye ulaştığıma çoğu kez deneyimledim. Olmadı deyip atmamak lazım resmi!
 

Kesin yargı derken, burası renk bu imge burada olacak diye ısrar ettiğimde, resimde özgürlüğe kavuşamadım, sınırlıyor tıkanma burda başlıyor. Kararsızlıklar derken resim bitmiyor.
 

Örneğinizde anlık bir kaza sahnesi resmedilmiş. Fotograftan farkı nedir?

Fotoğraftan tek farkı, fırça izi, duygular hissiyatı renklerle yansıtmak. Gerçekçilikten uzak olması. Ve eskizin yapan kişiye ait olmasıdır. Fotoğrafta anlık yakalarız. Kaçırabiliriz de deklaşöre basarken. Digerinde kaçırmayız eskizimiz bellidir. İzlediğimiz yol bellidir. Araclarımız, malzemelerimiz farkli olsa bile farkli etkilerde o sahneye ulaşabiliriz. Fotoğrafta gerçek neyse o dur. Resim de değiştirebiliriz bu gerçekliği. Mutlu bir kadını yakalarsınız, resimde bunu ağlayana çevirebiliriz. Fotoğrafta durum değişiyor.
 

Alternatif durumlar var photoshop gibi ancak öyle değişir durumu, fotografta.
 

Modern resimde bulunduğu dönem de vermek istedigi mesaja bakılır. Ya da bakılmaz. Bir sey anlamak veya anlatmak zorunda değildir. İzleyiciye kalır, o hissettikleri ve izlediği resimde aldığı hazza göre değişir bir yapıda bir anlayıştır.
 

Sanatsal gelişim bir olgunluğa erişmektir. Gelişme süreci var olanın üzerine kattıklarımız... Sanatın ilerleyişi de bulunan akımların arasında yenilik ve gelişim göstermektir. Çığır açıçılık ise bulunduğu dönemin, dönemler arasındaki farklılığı, yeniliğini anlatır bize.
 

Anselm Kiefer, Özdemir Altan, Soyut Dısavurumculuk, Dışavurumculuk akımı hep ilgimi çekti, heyecanlandırdı. Her zaman benim için haz veren akımlar oldu. Başka bir akım ise fovizm. Matisse' nin tüpten çıktığı gibi renkleri çiğ kullanması da beni hep etkiledi. Kullandığı renklerin uyumu etkiledi. Özdemir Altan da, imgelerinin özgürlüğü etkiliyor.
 

Türk Resmi denilince daha çok minyatür sanatını çağrıştırıyor bana. Türk Resmi denilince farklılıklar çıkıyor. Farklı akımlar, farklı uslupların bir araya gelmesi... Resmetmek anlıktır. İzlenimcilik akımında örneğin sanatçılar gün ışığından yararlanarak, olanı resmederler. Değişme yaşanmaz çok fazla. Resim sanatında firça kullanımına, materyalle farklılığına bağlıdır değişimi. Resim sanatında belirli kavramlar üzerinden gidilir.
 

Tabi ki de.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Birinci resimde fütürist bir tat var; makinalaşmak, renklerle ifade edilmis. Mümtaz Yener' in çalışmalarını anımsattı bana...
 

İkinci resimde tasarım, benzetim, dönüşüm bir nesnenin bir başkaya dönüşebilir oluşunu ifade etmiş.
 

Üçüncü resimde modern sanat tadı var. Fırça darbeleri daha fazla ama tek hareketle yapılan hareketler. Renkleriyle duyguyu yansıtmış.
 

Dördüncü resimde ise Cezanne çalışmalarına gittim. Post Emresyonist ve Kübik bir anlayış var. Besinci resimde de dönüşüm, hayal gücü gibi durumlardan daha fazla yararlanılmış. Gerceküstücü bir yaklasım, biraz da Kazimir Malevicin imgelerinden benzerlikler var.
 

Altınci resimde Kubist bir düzenleme, keskin hatlar deformasyona uğramış imgeler mevcut. Renkler koyu ağırlık kullanılmış. Yedinci resimde dans ederek ya da farklı bir eylemde fırçayı kullanarak ya da farklı bir materyalle boyayı kullanmış. Resim doğrudan Jackson Pollock' u anımsattı. Modern sanata yönelinmiş. Soyut sanattan izler görülmekte, geometrik soyutlamalar mevcut.

Aşağıdaki sekizinci resimde de sıçratarak duygu devinimlerden yararlanılmış. Soyut sanata soyut dişavurucumcu diyebiliriz bu iki resime. Dokuzuncu resimde doku oluşturmaya yönelinmiş,renklerle ifade edilmiş, dişavurumcu bir dil kullanılmış.
 

Sanatın kökü ilk insanlardan kaynaklanır. Mağara resimleri, taşa baskı oyma, çizme gibi eylemlerde bulunmuşlardır. Çizgi degildir bana göre, bu leke de olabilir. Sembolu oluşturan, çizgiler de olabilir.
 

Öğrencilerimden beklentilerim, hayatı anlamaya çalışmalarında kendilerini ifade edebilecekleri resim alanını daha fazla kullanmaları. En küçük bir nedenle bile mutlu olabilmeyi, stres içinde olmadan içlerinden geldikleri gibi kendilerini ifade etmeleri, an'ın tadını çıkarmaları ve bu doğrültuda yaşamalarını bekliyorum. Sanatı her zaman yaşamlarına çözüme ulaşılacak bir olgu olarak alabilmelerini bekliyorum. Beklentilerimi onların karşılayabilmeleri için bazen başarısız da oldum, başarılı da. Başarısız olduklarımda başa çıkabilmeyi başarılarda üzerine ekleyebiliyorum.
 

Rehberlik etmek, önemli beklentilerin karşılanmasında... Büşra Birel